یکی از کارهای عمومی آموزش و پرورش ، اجتماعی کردن کودکان و نوجوانان است و مفاهیم تربیت اجتماعی از جمله خودکفایتی ، ابراز وجود ، استقلال ، خودپنداری ، خودرهبری ، رقابت ، همکاری ، نوع دوستی و هویت جویی ها و ده ها مولفه دیگری که به نوعی شخصیت اجتماعی کودکان را شکل می دهد ، در همین دوران آموزشگاهی تحقق می پذیرد . کودکان و نوجوانان در سنین بین 6 تا 18 سالگی به طور متوسط 12 ساعت را در مدرسه می گذرانند پس از خانواده ، مدارس کانون اصلی زندگی به شمار می رود و فعالیتهای مدرسه ای در زندگی این گروه سنی به صورت فعالیت اصلی در می آید .در کنار فعالیتهای رسمی در مدارس می توان برای دانش آموزان فعالیتهای تربیتی ( پرورشی ) و اجتماعی تدارک دید که یکی از ویژگی های این فعالیتها این است که در آن ها اجباری وجود ندارد و دانش آموزان با میل و رغبت به انجام آن می پردازند و به رضایت خاطر نیز می رسند.
در انتهای هر ماه، دانش آموزان فعال و سرآمد آموزشگاه در حوزه ی پرورشی (مناسبت ها، نماز جماعت، محفل انس با قرآن، فعالان فضای مجازی و… ) معرفی می شوند. مورخه 28 مهرماه 1400، سرآمدان پرورشی آموزشگاه شناسایی و معرفی شدند.
